شنبه, ۱۶ دی ۱۳۹۶، ۱۲:۲۴ ق.ظ
اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً رسول الله و اشهد ان علیاً ولیالله. بارخدایا ! شهادت میدهم که تو یکتایی، تو قادری، تو عالمی، تو «لم یلد و لم یولدی.» خدایا ! تو به مخلوق ضعیف خود رحم کن. بار خدایا ! خجل و شرمگینم و با کولهباری از گناه پیش تو میآیم، چون یک عمر در خواب غفلت بهسر میبردم و نمیپنداشتم که تو نظارهگر اعمال من هستی. خدایا ! تو جز نافرمانی چیز دیگری از من ندیدی. خدایا ! تو چه نعمتهایی به من عطا فرمودی که من لیاقت آنها را نداشتم. از میان ادیان کاملترین دین، یعنی اسلام و از فرق اسلام، شیعه دوازده امامی را برایم قرار دادی و در بین شیعه، خط ولایت فقیه و خط اصیل اسلام بنا کردی و نیز مرا از شیعیان علی -علیهالسلام- قرار دادی و از بهترین شیعة خویش، انتخابم کردی. بار خدایا ! این همه نعمت به من عنایت فرمودی امّا نتوانستم خوب از آنها استفاده کنم. پس چه کنم؟ خدایا! آیا با این حال قبولم میکنی؟ اگر قبول کنی باز شرمنده و سرافکندهام که با چه رویی داخل جنت تو شوم؛ چون جنت تو والاتر از آن است که یک شخص گناهکار داخل آن شود و اما اگر قبول نکنی کجا بروم؟ ولی خدایا ! چون به کرم و جود تو نظاره میکنم، وقتی که به یاد سخنان امام سجاد -علیهالسلام- میافتم، کمی آرامش قلبی برای من حاصل میگردد. خداوندا ! تو در قرآن کریم میفرمایی: شهید زنده است؛ ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاءٌ عند ربهم یرزقون.(سوره آل عمران ، آیه 169) برادران و خواهرانم و اهل فامیل! بدانید اسلام، تنها راه نجات و سعادت ماست. همیشه به یاد خدا باشید، فرامین خدا را عمل کنید، مبادا خویشتن را واگذارید. پشتیبان امام و از ته قلب مقلّد امام باشید. به منازل خانوادههای شهدا بروید. اهمیت زیاد به دعاها و مجالس ابا عبدالله -علیه السلام- و شهدا بدهید تا زندگی شما حسینی و زینبی گردد که راه سعادت و توشه آخرت است. رسالت آنها را رسالت خود بدانید و فرزندان خود را همانطور تربیت کنید تا سربازی با ایمان، عاشق شهادت، علمداری صالح و وارث امامان باشند، همچنان که شهید بهشتی فرمود: بهشت را به بها میدهند نه به بهانه. از همة کسانی که از من رنجیدهاند و بر گردن من حقی دارند، طلب بخشش دارم. امیدوارم که خداوند مرا با گناهان بسیار بیامرزد. خدایا! مرا پاکیزه بپذیر. پدر بزرگوارم! شما بر گردن من حقی دارید، برای من عرقها ریختی تا رزق حلال برای ما به دست آوری که وجود ما با نانی حلال رشد کند و دستهای پینه بستة شما بر آن گواهی میدهد. من از ته قلب دستهای شما را میبوسم و گَرد لباس شد را سرمة چشم خود میکنم. پدر جان! هر چه بدی از من دیدی مرا ببخش و برای من طلب مغفرت بنما. پدرم! در دعاها و قرآن و مجالس شهدا شرکت فعال داشته باشید، مرا ببخشید که موی سر شما سفید شد؛ اما نتوانستم شما را به کربلا ببرم. مادر مهربان! هیچ ناراحتی به خود راه نده که فرزندت در راه اسلام به شهادت رسیده است. مادرم ! مرا حلال کن که برای شما خیلی ناراحتی ایجاد کردم، شما بر من حق دارید. مادرم! پیام من به شما این است که زینبوار، استوار باشید، مثل زینب -سلاماللهعلیها- صبر و استقامت داشته باشید. ای جوانها! تا آخرین نفر، تا آخرین منزل، تا آخرین قطرة خون، برای کلمة «الله» استقامت کنید. انشاءالله در قیامت یکدیگر را ملاقات میکنیم. مادرم! میدانم از بهترین دوستان من شیرینتر هستید؛ اما دوست دیگری دارم، او را خیلی دوست دارم، آن هم «الله» است. دلم از شور هجرت بیقرار است! تو میدانی امیدم وصل یار است شهادت را نصیبم کن خدایا که بی تو روز من چون شام تار است سید سجاد حسینی 12/1/1366 والسلام علیکم و رحمهالله و برکاته
۹۶/۱۰/۱۶
۳
۰