نماز خوان هایی که خودشان نماز را استخفاف می کنند یعنی کوچک می شمارند (نماز صبحشان دم آفتاب است، نماز ظهر و عصرشان ، دم غـروب است، نماز مغرب و عشایشان چهار ساعت از شب گذشته است و نماز را با عـجله و شتاب می خوانند) تـجربه نشان داده که بـچه های این ها اصلاً نماز نمی خوانند. شما اگـر بخواهید واقـعاً نماز خوان باشید و بچه هایتان نمـاز خوان باشند، نماز را محترم بشمارید. نمی گویم نماز بخوانید؛ بالاتر از نماز خواندن، محترم بشمارید. اولاً برای خـودتان در خـانه یک مصـلّایی انتخاب کنید(مستحب هم هست) یعنی در خـانه نقـطه ای را انتخاب کنید که جای نمازتان باشد، مثل یک محراب برای خودتان درست کنید. اگر می توانید(همان طوری که پیغمبر اکرم یک مصـلّی داشت ، جای نماز داشت) یک اتاق را به عنوان مصلّی انتخاب کنید. اگر اتاق زیادی ندارید، در اتاق خودتان یک نقـطه را برای نـماز خواندن مشخص کنید. یک جانـماز پاک هم داشته باشید. در مـحل نماز که می ایستید، جانماز پاکیزه ای بگذارید، مسواک داشته باشید، تسبیحی برای ذکـر گفتن داشته باشید. وقتی که وضـو می گیرید، اینقَدَر با عجله و شتاب نباشد.

[ مرتضی مطهری ، آزادی معنوی ، تهران ، صدرا ، چاپ سی و هفتم ، 1386 ، ص 89 ]